Geluk is niet afhankelijk van externe factoren, zo lezen we in ‘De logica van geluk’ van Mo Gawdat. Het geluk zit in onszelf. Het is een standaard fabrieksinstelling, die we moeten resetten wanneer we niet gelukkig zijn. Geluk is de afwezigheid van ongeluk. En daarbij is het probleem dat jouw werkelijkheid niet overeenstemt met je verwachtingen en je wensen.

We moeten daarom onze verwachtingen onder de loep nemen en bijstellen. Het is de gedachte die ongelukkig maakt, en niet de gebeurtenis. Ons denken leidt tot nodeloos lijden en verdriet. En lijden levert je sowieso niets op. Na een verdrietig gebeuren heb je de keuze tussen de rest van je leven te lijden, waarmee je niets wint, ofwel de pijn te voelen, maar de destructieve gedachte tegen te houden. Geluk is een keuze.

Geluk is volledig afhankelijk van hoe we onze gedachten beheersen. Neem je het leven zoals het is, en je leeft in een eeuwige staat van diep geluk. Maar de verwarring is ontstaan doordat er bij ons als kind illusies gewekt zijn. Blinde vlekken die ons misleiden. We moeten deze illusies doorprikken en deze blinde vlekken wegpoetsen. Geluk komt als het brein akkoord gaat met wat er in je leven gebeurt. Dus probeer de waarheid onder ogen te zien.

De bestseller van Mo Gawdat over ‘De logica van geluk’ sluit naadloos aan bij onze zoektocht naar onze ware aard. Ook zijn weg naar geluk volgt de weg naar de waarheid en slaagt er op een bijzondere wijze in om onze illusies en onze blinde vlekken naar boven te halen. Graag volg ik even zijn route die wijst op onze illusies.

De grootste illusie is volgens Mo onze ‘gedachte-illusie’. Wij nemen aan dat wijzelf dat stemmetje in ons hoofd zijn, en dat wijzelf onze gedachten produceren. Maar, dat stemmetje is de stem van je ego, van je brein, en die gedachten zijn producties van je brein dat jou ter wille wil zijn. Het is je brein dat spreekt en hardop denkt. Daarmee wil het je beschermen tegen gevaar en tegen pijn en wil het je plezier bezorgen.

De tweede vraag is: ‘Wie ben jij?’  ‘Zelfillusie’ begint met het idee dat jij je fysieke gedaante bent. Maar de ware jij ligt verscholen onder een diepe laag van illusies. Alles wat je denkt te zijn hangt samen met je lichaam, maar je bent niet je lichaam, noch je gedachten. Jij bent de observator ervan en geen fysiek voorwerp. Jij bent de baas op de achtergrond. En als je doodgaat verlies jij alleen het contact met je fysieke lichaam.

‘Jij bent de baas’, stelt Mo, en niet je brein, waarbij hij op een lijn staat met Andre Aleman, die ook zijn brein de baas is. Jij mag kiezen. Dus anders dan slechts het ‘toeziend vogeltje’ te zijn, ben jij in staat je gedachten te beheersen en jezelf op bepaalde gedachten te attenderen of te focussen en keuzes te laten maken. Ga je mee met je gedachten, of besef je dat je hersenen beheersbaar zijn en dat je het stemmetje in je hoofd zachter kunt zetten, of desnoods kunt roepen: “Snavel dicht!”

Want het grootste deel van je geluk hangt niet af van de wereld om je heen, maar van de gedachten die jij er over creëert. Leer je gedachten te beheersen en zet ‘de kwebbelaar’ uit.

In de loop van je leven heb je een persoonlijkheid opgebouwd waarmee je steeds verder van je ware aard verwijderd raakte. Maskers om je eigenwaarde op te krikken. Maar jij bent je ego of die persoon niet. Hou van jezelf, vooral omdat de ware jij prachtig en uniek is. Het leven heeft voor jou gekozen!

Besef ook dat kennis veelal illusie is. Onze kennis is zo lek als een mandje en zal zeker achterhaald worden. En het verkeerde weten is vaak erger dan niet weten. Echte kennis is de omvang weten van je eigen onwetendheid. Kennis is totaal geen voorwaarde voor geluk. Niets is goed of slecht, maar alleen het denken maakt het zo.

Ook tijd is een illusie die het denken ons levert en waardoor we in het verleden of in de toekomst leven, maar niet in de werkelijkheid. Dus richt je op dit moment en accepteer het moment zoals het nu is, zonder oordeel. Pijnlijke gedachten komen uit het verleden. Jouw ongeluk zit vast in je gedachten over de toekomst. Op dit moment is er niets mis.

Angst is normaal. Het is een afweermechanisme van ons brein om de controle te behouden. Mijn brein is vooral ingesteld op overleven en op het vermijden van pijn. Het checkt iedere situatie en gaat steeds uit van een ‘worstcase-scenario’. Maar denk daarentegen eens vaker aan het ‘bestcase-scenario’. De prijs voor het nietsdoen is meestal hoger dan het aanpakken van je angsten. Zo’n 70% van onze gedachten zijn negatief, en daardoor laten wij ons leiden!

Geef prioriteit aan bewustzijn, geef onverdeelde aandacht. Bewust blijven is lastig, daarom is het goed om soms even twee seconden te stoppen en opnieuw op te starten. Maar soms is ook niets doen: wu-wei, ‘doen door niet te doen’, het beste wat je kunt doen. Kies voor de juiste balans, het gouden midden, Chinese wijsheid waarin yin en yang elkaar ontmoeten. Kijk vaker omlaag dan omhoog en realiseer je hoe bevoorrecht je bent.

De dood is een realiteit die ons beangstigt. Maar doodgaan is een proces. Er is geen pijnlijke dood, hooguit pijn vlak voor de dood. Vroeger gingen mensen plotseling dood, nu is er verlenging, maar een extra dag wordt pas de moeite waard als het leven die verlenging waard is. Er zit geen garantie op mijn lijf. De dood is niet te foppen.

Eeuwigheid, hiernamaals of eeuwig leven, je kunt ook zeggen dat het leven de dood onderbreekt. Maar alleen je fysieke zelf gaat dood. Jij, de waarnemer ervan gaat nooit dood. Accepteer de dood van je fysieke zelf en leef voordat je doodgaat.

Voor Mo Gawdat is leven als gamen, waarin je al evenmin ‘het slachtoffer’ bent. Waar het evenmin uitmaakt of je tegen uitdagingen aan loopt. Ups en downs, winnen of verliezen, steeds nieuwe uitdagingen. Hoe moeilijker, des te leuker, toch? Het leven als een complex spel. Accepteer het spel en ‘have fun’, is wat hij ons adviseert.

En, hij heeft nóg een gouden regel voor geluk: “Als je moet kiezen tussen twee gedachten en je kunt ze beiden niet bewijzen, kies dan voor de gedachte die je gelukkig maakt. Kortom: Geluk en lijden is een keuze.”    

Welke keuze maak jij bijvoorbeeld als je kunt kiezen voor een hiernamaals of reïncarnatie? Welke gedachte maakt jou het meest gelukkig?