In ons leven proberen we onszelf en anderen meestal aan te sporen tot het ‘juiste’ handelen, maar dit ‘juiste’ handelen heeft dan betrekking op onze overtuiging van wat ‘juist’ is. Misschien dat door anderen, of in andere omstandigheden hierover heel anders gedacht wordt.
In wezen doen we altijd gewoon wat we doen, zoals we zijn wie we zijn. En we kunnen ook niet anders. Toch ménen we dat we wél anders kunnen en anders moeten, omdat de droomwereld waarin wij leven ons dat opdraagt. (De levensdroom. Olette Luitwieler)
In onze collectieve droom houden wij ons dagelijks bezig om de wereld te veranderen of te verbeteren. “Begrijpelijk, want wij zien niet dat alles al volmaakt is, en alles en iedereen onschuldig is. Onze ogen en zintuigen zijn hier nog blind voor. De wereld veranderen zal niet lukken, nu niet en nooit niet, en dat hoeft ook niet.”
Trouwens er is geen wereld, er is geen ‘ik’ en er is geen ánder, althans niet als ‘afgescheiden entiteiten. Alles is één, dat éne wat verschijnt en verdwijnt, en telkens weer opgebouwd wordt, net als een herinnering. Deze maakt geen onderscheid en heeft geen voorkeur. En onze film heeft die zogenaamde ‘bad guy’ nodig om compleet te zijn. En ‘bad’ is een etiket van de kijker.
Etiketten worden door ‘ikken’ geplakt. ‘Ikken’ interpreteren en oordelen, als onderdeel van ‘het spel’. Oordelen en overtuigingen spelen zich af in ego-hoofden, in de breinmachine, die op dat moment niet anders afgesteld is. Het ‘ik’ kan niet kiezen, want het bestaat niet. Ons brein kan slechts kiezen uit opgeslagen mogelijkheden. Het kiest wat op dat moment het beste past. Alleen zolang ‘wij’ geloven dat ‘wij’ ons brein zijn, kan ons ‘ik’ kiezen.
Maar, er is niemand. Het gebeurt, zoals het gebeurt. En in de film van ons leven speelt een ‘ik’ die zijn best doet en die zichzelf daarvoor op de schouder klopt. Maar als je het door hebt, blijkt het geen prestatie van jouw ‘zelf’ te zijn. Iets wat we al weten vanuit de Bhagavat Gita. Daar is het Krishna die door jou heen handelt. Dat wat ik ben, Hét, bewustzijn, de bron of mijn ziel, is wat handelt.
Hoe zou je het vinden om hiermee te leven? In de film mag je je druk maken en the good, the bad, of the ugly spelen. Voor iedere rol kun je een Oscar krijgen! Bad is niet beter dan Good, hoe Ugly ook. Rol de rode loper maar uit bij het ontwaken uit de droom. Voor welke rol ben jij gecast?
Spelen in een perfecte wereld die in ons droombeeld anders lijkt, en waarin we in onze keuze bijgestuurd kunnen worden door Bewustzijn.
Vragen die over blijven:
- Wie kijkt er eigenlijk naar de film? Ben ‘ik’ Brad Pitt die naar de première mag kijken?
- Kijkt de regisseur mee als mijn ‘ziel’?
- Wordt er bijgestuurd op de set? Gesouffleerd?
- Wat is het nut van deze film? Evolutie?
Lastige zin:
In blog 34 schreef ik een zin die misschien nogal cryptisch over komt, maar de nodige achtergrondgedachten kent. Het gaat om de volgende zin:
“Alleen zolang wij geloven dat ‘wij’ ons brein zijn, kan ons ‘ik’ kiezen.”
Hierin staan een paar verwijzingen:
• “Wij zijn ons brein” schreef Dick Swaab.
Niet onzinnig, indien we beseffen dat wij vooral ons ‘ego’ zijn, dat je ook zou kunnen vertalen als het totaal van al onze intelligente lichaamscellen, inclusief alle neuronen. Indien we teruggaan naar onze voorouders in de evolutie, voor de komst van ‘zelfbewustzijn’, zou dit inderdaad het geval zijn, en geef ik Swaab gelijk. De intrede van zelfbewustzijn, het derde mysterie in het universum na de oerknal en het ontstaan van leven, heeft ons naast ons ego ook bewustzijn gegeven. Naast een onbewust brein hebben wij nu ook beschikking over ‘bewustzijn’.
• “De vrije wil bestaat niet” schreef Victor Lamme.
Het onbewuste brein heeft geen andere keuze dan zijn eigen ‘breinprogramma’s aanreiken. Dus heeft mijn brein net zoveel keuze als bijvoorbeeld mijn computer heeft binnen een google domein. Maar sedert de komst van ‘bewustzijn’ kan mijn brein er nog even over nadenken en op andere gedachten gebracht worden. Natuurlijk moeten ook die gedachten ergens in de bestanden staan, en is de keuze dus beperkt.
Overigens schreef Herman Kolk: “De vrije wil is géén illusie”.
• Boeddha stelde: Het ‘ik’ bestaat niet. Met andere woorden: Boeddha kent geen individueel ‘ik’, hooguit herkent het een ego. Maar, er is ‘niemand’ thuis in dit ego-brein. Nergens is ‘iemand’. Dat is een levensillusie van ons brein. Alleen wanneer we in ons brein geloven, is er een ‘ik’. Ons brein heeft van bewustzijn iets als een beperkte keuzeverruiming gekregen, door een ‘bewuste’ wijziging in het onbewuste computerprogramma. Daarmee kan ons brein en ons ego, ons ‘ik’, dus kiezen.
oerknal is theoretisch vooronderstelling om eea “zichtbaar/begrijpbaar”te maken
wie de evolutie bekijkt moet m.i. erkennen dat de mens is ontstaan uit een bepaalde organisatie van atomen en daaruit van moleculen en door rangorde in de moleculen te maken zijn we via deze weg( zie apen }mens geworden. over i miljoen jaren zijn er weer heel andere (intelligentere?????)wezens onstan! Logica :hadden de Romeinen durven dromen dat deze mens zich zo evalueren?)
de wereld het heelal de mens de dieren zijn allen een bepaalde rangschikking van atomen voor zover wij op DEZE aarde weten maar wellicht is er elders een andere aarde met andere atomen en dus andere structuren
Ons bestaan is anatomisch / chemisch en daa vloeit alles uit voort omdat we s
en de natuur steeds andere dngen zien “opduiken”