Verlichting als levenskunst

“Een mens is al verlicht, hij is het alleen vergeten. Dus geef het zoeken op, en leidt een leven van verlichting” , is de boodschap van Tijn Touber. Verlichting is geen weg, maar een beslissing.”

Ofschoon ik het geheel met hem eens ben moet je wel eerst zijn boek ‘Spoedcursus Verlichting’ gelezen en begrepen hebben om je hierin te kunnen vinden. Zoals hij zegt moet je eerst al je oude conditioneringen loslaten, maar dan ook álle. En net als bij Boeddha moet je op de allereerste plaats je gebruikelijke ‘zelf’ opgeven en jezelf als puur bewustzijn willen zien. Als het mooie mannetje of vrouwtje in jezelf, als je ziel of je spirit. Je moet inzien dat jij een hersenspinsel van je eigen brein bent. En met Jill Bolte Taylor zegt hij dat je in het Nirwana kunt leven door je linker breinhelft te dimmen. Je zou je verstand moeten uitschakelen, geen enkele weerstand meer moeten ervaren, om ook daadwerkelijk verlicht te zijn. Nadenken is twijfelen, en staat verlichting in de weg.

Maar ook als je na het lezen hiervan nog niet verlicht bent, heeft hij een goede tip. Aangezien onze gedachten bepalen hoe we ons voelen, stelt hij ons voor de volgende keuze: Waarom niet zeggen: “Ik ben de gelukkigste mens op aarde.”

“Verlichting is je bewust worden van de duisternis” zei Jung. We ervaren niet wát er is, maar onze perceptie van wat er is. Datgene wat jij voor waar aanneemt. Pas op voor al die ‘waarheden’.

“Neem je eigen verantwoording en luister niet naar een ander” zei Boeddha. Zorg dat je er genoeg dagen werkelijk bent!