Deze ‘molecules of emotion’ regelen als neuro-hormonen de emoties in ons lijf en bepalen daarmee ons gevoel, onze stemming en ons gedrag. Via deze neuro-hormonen, die door iedere cel geproduceerd kunnen worden, beïnvloeden onze lichaamscellen, onze geest en omgekeerd. Lichaam en geest zijn één en zijn nooit gescheiden geweest. Een definitief vaarwel dus aan het Cartesiaans dualisme, de tweedeling tussen lichaam en geest!
Zo vormt ons lichaam in feite ons ‘onbewuste brein’ en tot zover ook ‘zijn wij ons brein’. Men schat dat het belangrijkste deel van ons onbewuste breinwerk wordt bepaald door de celoppervlakken van al onze cellen, de celmembranen. Deze celmembranen worden daarom veelbetekenend ook wel als ‘celmem-brain’ aangeduid. En deze ‘state of mind’ van je lijf, de som van je onbewuste emoties, bepaalt niet alleen je gedrag en je overtuigingen, maar uiteindelijk ook je gezondheid en je herstel. Elke ziekte lijkt daarmee het resultaat van een gebeurtenis die je ooit emotioneel geraakt heeft of nog raakt.
“Er is niets in het brein wat niet eerst in het lichaam was”, zei Aristoteles.
Belangrijk om te onthouden is dat alle lichaamscellen samen het grootste deel van ons onbewuste brein uitmaken. En los van al die cellen hebben we dus nog een brein in ons hoofd, maar evolutionair eerder hebben we óók nog een brein in onze buik en in ons hart. Onbewuste mentale stoornissen beïnvloeden mijn lichaam, maar net zo raken letsels in mijn lichaam mijn onbewuste brein.
De rol van onze lichaamscellen werd indrukwekkend verwoord door Candace Pert, onderzoekster en schrijfster van het boek: ‘Molecules of Emotion’. Zij stelt:
“My cells are literally talking to each other, and my brain is in on the conversation! An integrated body-mind, with an emotional intelligence and even a soul or spiritual component. A dynamical system with constant potential for change in which self-healing is the norm rather than the miraculous!”
Recente reacties